Regionaal netwerk cultuursensitieve zorg en dementie opgericht
Kennisinstelling Windesheim heeft in Zwolle een regionaal netwerk opgericht voor het stimuleren van cultuursensitieve zorg en dementie. Coördinator Gözde Duran: ’Zorgorganisaties krijgen steeds vaker te maken met migrantenouderen.’
Om voorbereid te zijn op de groeiende groep oudere migranten met dementie en om kwaliteit van zorg voor iedereen te bieden, ontstond in de regio Zwolle de wens om een regionaal netwerk voor cultuursensitieve zorg en dementie op te richten. ProMemo, het expertisecentrum dementie voor professionals van Windesheim nam initiatief en vroeg Dementiezorg voor Elkaar om advies. Samen zetten zij een netwerk op dat wil bijdragen aan het ontwikkelen van cultuursensitieve zorg bij de aangesloten zorg- en welzijnsorganisaties en gemeenten.
Coördinator Gözde Duran
Taal is niet zo belangrijk
Coördinator Gözde Duran: ‘Veel zorgorganisaties zien de taalbarrière bij migrantenouderen als het grootste obstakel. De taal valt natuurlijk het meeste op, maar een van de dingen die wegvalt bij dementie is juist die taal en het vermogen tot communiceren. Daarom is het zo belangrijk om breder te kijken naar cultuursensitieve zorg. Bijvoorbeeld door het toevoegen van culturele elementen aan de woonomgeving. Denk bijvoorbeeld aan muziek, vloerkleed of de wel bekende Turkse theepot. Mensen met dementie vallen terug in vroegere herinneringen. Wat overblijft is dan de belevingswereld uit het land van herkomst. De later opgedane Nederlandse ervaringen vallen namelijk sowieso weg. Daarom is die erkenning voor hun gevoel van welbevinden extra belangrijk.’
Praat met de familie
Maar er zijn meer argumenten aan te voeren voor cultuursensitieve zorg. Zo neemt het aantal mensen met dementie toe, maar ligt die stijging hoger bij mensen met een andere culturele achtergrond. Duran: ‘Er zijn al organisaties die zich exclusief richten op specifieke groepen, bijvoorbeeld moslims. Echter, vanuit het idee van een inclusieve samenleving moeten zorgorganisaties er alert op zijn dat ze zorg kunnen bieden aan iedereen. Dat er geen ervaring met cultuursensitieve zorg is, hoeft geen belemmering te zijn. Zorgprofessionals kunnen namelijk altijd in gesprek met familieleden gaan om behoeftes van naasten met dementie te achterhalen.’
Gözde Duran: ‘Mensen met dementie vallen terug in vroegere herinneringen. Wat overblijft is dan de belevingswereld uit het land van herkomst.’
Het belang van een netwerk
De noodzaak van cultuursensitieve zorg is duidelijk, maar wat is de reden om te kiezen voor een netwerk? Duran: ‘Ik kreeg als dementie-expert veel vragen over cultuursensitieve zorg, terwijl ik wist dat andere organisaties die kennis gewoon in huis hadden. Denk hierbij aan die kleine zorgorganisaties die zich richten op specifieke migrantengroepen. Daardoor signaleerde ik de behoefte aan een plek waar alles op te halen is. Als coördinator heb ik dan ook vooral een verbindende en faciliterende rol.’
Eerste bijeenkomst al geweest
Het expertisecentrum dementie ProMemo van hogeschool Windesheim, heeft het initiatief genomen voor het netwerk. Dementiezorg voor Elkaar helpt mee met het opzetten ervan en heeft de rol als adviseur. In februari heeft de eerste bijeenkomst plaatsgevonden, maar organisaties kunnen zich nog steeds aanmelden. In de tweede bijeenkomst gaan de deelnemers werken aan de concrete doelstellingen.
Onbekend met de zorg
Doelstellingen die hard nodig zijn, omdat er nog veel hordes genomen moeten worden. Zo weten mirgrantenouderen vaak niet de weg naar zorgorganisaties te vinden. Dit komt omdat migrantenouderen meestal niet op de hoogte zijn van de mogelijkheden in de zorg. Duran:’ Wat we zien is dat de thuiszorg wel steeds bekender raakt. Hier hebben cultuurspecifieke thuiszorgorganisaties een belangrijk aandeel in. Daarom is ons advies aan organisaties om eerst actief in te steken op de thuiszorgbehoefte van deze groep. Als mensen al vertrouwd zijn met een organisatie, dan is de stap voor hen veel kleiner naar intramurale zorg.’
Tweede en derde generatie
Zelf denkt ze verder dat de tweede en derde generatie een belangrijke verbindende rol kunnen spelen. Juist omdat zij zijn opgegroeid tussen twee culturen. ‘Ik ben zelf Turks, derde generatie. Mijn opa is hier naartoe gekomen als gastarbeider. Ik denk dat de Nederlandse samenleving dit probleem samen met de tweede en derde generatie van migranten moet kunnen aanpakken.’
Ook interesse om deel te nemen aan het netwerk? Neem contact op met Gozde Duran
Bron: Windesheim
